همزمان با انتشار خبر تمرین های هوایی اسرائیل برای حمله به اهداف اتمی ایران سه کارشناس برجسته
اسرائیلی نسبت به توانایی این کشور در حمله به ایران ابراز تردید کرده اند. سه مفسر سياسی و اطلاعاتی سر شناس اسرائيلی در مقالاتی که در روزنامه های ها آرتص و یدیعوت آخرونوت منتشر کرده اند نسبت به احتمال موفقيت کامل در انجام يک حمله از سوی هر عاملی که بتواند به راستی به برنامه های اتمی ايران کاملا و برای هميشه پايان دهد، با دیده شک نگریسته اند. محدوديت «بانک اهداف اسرائيل در ايران» يوسی ملمن، مفسر امور اطلاعاتی و جاسوسی که در روزنامه اسرائيلی هاآرتص قلم می زند و در سال ۲۰۰۶ نيز کتاب «ابوالهول اتمی ايران» را منتشر کرده، می نويسد: «تحقيقات نشان داده است که محدوديت های عملياتی، تعداد اهدافی را که می تواند در خاک ايران مورد حمله اسرائيل قرار گيرد، به شدت کم می کند.» آقای ملمن که خود در گذشته با دستگاه های اطلاعاتی و جاسوسی همکاری داشته، در مقاله خود، تحقيقاتی را که در آوريل سال ۲۰۰۶ در مورد توانايی نيروی هوايی اسرائيل برای انجام حملات ضربتی به پايگاه های هسته ای ايران به عمل آمده بود، را مورد يادآوری قرار می دهد. وی می نويسد: «بر خلاف توانايی ايالات متحده که قادر به انجام حملاتی به شدت گسترده و نامحدود به تاسيسات هسته ای و ديگر هدف ها در خاک ايران است، بانک اهدافی که اسرائيل برای حمله در اختيار دارد، به شدت محدود است، و تنها بايد هدف های کاملا حياتی در زنجيره تاسيسات هسته ای ايران را برای يک حمله نظامی احتمالی تعيين کند.» يوسی ملمن يادآور می شود، دو کارشناس نظامی که تحقيق بهار ۲۰۰۶ را انجام دادند، تاکيد کرده بودند که نيروی هوايی اسرائيل می تواند از چند مدل پيشرفته جنگند ه های اف- ۱۵ که قادر به حمل و شليک بمب های پر قدرت هستند، و در مجموع از يکصد فروند جنگنده يا اندکی بيشتر، استفاده کند و جنگنده ها از سه مسير احتمالی برای رسيدن به اهداف بهره گيری کنند. اين روزنامه نگار اسرائيلی می افزايد: «هر يک از اين مسيرها، دشواری ها و موانع خاص خود را دارند و دادن چنين ماموريتی، خلبانان به شدت زبده می طلبد و رهبرانی که چنين تصميمی را اتخاذ می کنند، بايد از عهده مسووليت اين تصميم فوق العاده متهورانه و بی سابقه بر آيند.» يوسی ملمن می نويسد: «اين احتمال وجود دارد که رادارهای جمهوری اسلامی ايران جنگنده های اسرائيلی را هر چند که به شدت پيشرفته و تيز پرواز باشند، شناسايی کنند ولی اگر قادر به شناسايی نيز نباشند، مسير اين پروازهای احتمالی بر فراز اردن و عراق بايد با موافقت وهماهنگی کامل ايالات متحده صورت گيرد تا نيروی نظامی آمريکا، دالان هوايی پاک و لازم را برای جنگنده های اسرائيلی فراهم کنند.» وی می افزايد: «مسير ترکيه - سوريه نيز کم خطرتر از مسير اردن و عراق نيست ولی مسير سوم که استفاده از فضای پيرامونی دريای مديترانه و عربستان سعودی است، طولانی تر از دو مسير ديگر است و نيازهای خاص خود را می طلبد.» يوسی ملمن می نويسد: «کارشناسان نظامی غربی گفته اند که اسرائيل در صورت تصميم به حمله، زير دريايی های پيشرفته خود را نيز به کار خواهد گرفت که بنابر ارزيابی ها، از قدرت رسيدن به نزديکی آب های ايران بدون اينکه شناسايی شوند، برخوردارند ولی ايراد آنها در اين است که قادر به حمل شمار زيادی موشک های پر قدرت نيستند.» جلوگیری از پیشرفت برنامه اتمی ایران عاموس هرئل، کارشناس دیگر اسرائیلی نیز که با امور ایران از دیر باز آشنایی زیادی دارد، در شماره روز یکشنبه روزنامه هاآرتص مقاله ای منتشر کرده و می نویسد: «این واقعیت که نیروی هوایی اسرائیل خود را برای حمله به هدف های هسته ای جمهوری اسلامی ایران آماده می کند، امری نیست که تازگی داشته باشد و حتی شش ماه پیش، شبکه دوم تلویزیون اسرائیل اجازه یافت، گزارشی مشروح در این باره منتشر کند.» وی می افزاید: «اما این خبر که اکنون از سوی روزنامه معتبری مانند نیویورک تایمز منتشر می شود، و اسرائیل نیز در انتشار آن عمد دارد، با این هدف صورت می گیرد که ایالات متحده و بویژه کشورهای اروپائی و سایر قدرت ها خصوصا روسیه برای وادارکردن حاکمیت ایران به دست کشیدن از طرح های هسته ای فعالیت و جدیت بیشتری نشان دهند.» عاموس هرئل می نویسد: «در سفر اخیر جورج بوش به اسرائیل، مقام های دولت اورشلیم به هر تلاشی دست زدند تا او را متقاعد کنند که رژیم ایران چه خطراتی برای اسرائیل، منطقه و جهان دارد و مدارک زیادی در اختیار رییس جمهوری ایالات متحده قرار گرفت، اما این واقعیت که بوش به پایان دوران ریاست جمهوری خود می رسد و کنگره نیز به شدت در برابر او سر سختی نشان می دهد، بوش را برای دادن دستور به ارتش آمریکا برای حمله به ایران مردد کرده است.» ابن کارشناس اسرائیلی می افزاید: «برای اسرائیل لازم نیست که برنامه های هسته ای ایران را کاملا منهدم شده ببیند بلکه کفایت می کند که از پیشرفت بیشتر این طرح ها جلوگیری شود.» این مفسر، سخنان چند ماه پیش اهود اولمرت، نخست وزیر اسرائیل را که گفت، «ایران به قدرت هسته ای تبدیل نخواهد شد»، را سخنانی که در اجرای آن موانع زیادی وجود دارد، توصیف کرده است. فشار بر روسیه و چین رون بن ییشای، مفسر سرشناس روزنامه یدیعوت آخرونوت نیز در مقاله ای در شماره روز یکشنبه این روزنامه می نویسد: «...اسرائیل با موافقت با انتشار خبر آمادگی بیشتر نیروی هوایی خود برای حمله احتمالی به ایران، می خواهد بر روسیه و چین که خریداران عمده نفت هستند، و نیز بر اروپائیان فشار آورد و آنها را متقاعد کند که اگر تحریم های کاملا جدی علیه دولت ایران برقرار نکنند، ایران در یکی دو سال آینده به توان نظامی هسته ای دست خواهد یافت.» رون بن ییشای می نویسد: «نتیجه غیر خوشایند انتشار این خبرها غیر از افزایش چشمگیر بهای نفت و اثرات آن بر دنیا، می تواند این امر هم باشد که جمهوری اسلامی ایران شتابان سیستم های هر چه پیشرفته تر راداری از روسیه خریداری کند.» این مفسر اسرائیلی می افزاید: «ارزیابی این امر که انتشار خبر نیویورک تایمز چه اثر و نتیجه واقعی می تواند برای اسرائیل و آمریکا داشته باشد، و آیا اینکه موجب برقراری تحریم های دردناکتری علیه دولت ایران خواهد شد، دشوار است ولی کاملا این احتمال وجود دارد که انتشار خبرهایی از این دست، ما
نند بومرنگ به خود اسرائیل برگردد. زمان این امر را تعیین خواهد کرد.» مصطفی محمد نجار، وزير دفاع جمهوری اسلامی ايران در مصاحبه ای، «شبيه سازی نيروی هوايی اسرائيل برای حمله احتمالی به ايران» را عمليات روانی خواند. اين سخنان وزير دفاع ايران در حالی بيان می شود که روزنامه آمريکايی نيويورک تايمز روز جمعه خبر داد که بيش از يکصد فروند جنگنده اف- ۱۵ و اف- ۱۶ نيروی هوایی اسرائيل اخيرا رشته مانورهایی در فضای شرقی دريای مديترانه انجام داده اند و فاصله ۱۵۰۰ کيلومتری را درنورديده اند که دقيقا همان فاصله کشور اسرائيل تا تاسيسات هسته ای نطنز در ايران است. آقای محمد نجار به خبرگزاری فارس گفته است: «به نظر می رسد مجموعه ای از اقدامات هماهنگ عمليات روانی برای مرعوب سازی جمهوری اسلامی ايران در جريان است تا کشورمان را وادار کند از حقوق مسلم و مشروع خود چشم پوشی کند.» وی افزود: «ايران آغازگر هيچگونه تنش و درگيری نبوده و نخواهد بود ولی متجاوزان را به شدت تنبيه خواهد کرد.» مقام های اسرائيلی بارها گفته اند: در صورتی که ديپلماسی و تحريم ها، ايران را وادار به توقف غنی سازی نکند، گزينه نظامی بر روی ميز است. دو کشور ايران و اسرائيل بارها همديگر را به نابودی تهديد کرده اند. شائول موفاز، وزير ترابری اسرائيل، اخيرا اعلام کرد که حمله نظامی به ايران اجتناب ناپذير است چرا که تحريم ها نتوانسته است برنامه هسته ای ايران را متوقف کند. اسرائيل در سال ۱۹۸۱ راکتور اتمی عراق را بمباران کرد و در سپتامبر گذشته نیز ساختمانی را در سوريه، که گفته می شود مقر راکتور اتمی اين کشور بوده، منهدم کرد. سوريه اعلام کرد که اسرائيل ساختمان نيمه تمامی را بمباران کرده و اين کشور هيچ فعاليت پنهان اتمی نداشته است. برخی از صاحبنظران اسرائيلی نسبت به احتمال موفقيت کامل در انجام يک حمله از سوی هر عاملی که بتواند به راستی به برنامه های اتمی ايران کاملا و برای هميشه پايان دهد، با ديده شک نگريسته اند. آنها می گويند تاسيسات هسته ای ايران متعدد و با فاصله دور از يکديگر قرار دارند و بر خلاف آمريکا، اسرائيل قدرت نابود کردن همه آنها را ندارد.؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اسرائیلی نسبت به توانایی این کشور در حمله به ایران ابراز تردید کرده اند. سه مفسر سياسی و اطلاعاتی سر شناس اسرائيلی در مقالاتی که در روزنامه های ها آرتص و یدیعوت آخرونوت منتشر کرده اند نسبت به احتمال موفقيت کامل در انجام يک حمله از سوی هر عاملی که بتواند به راستی به برنامه های اتمی ايران کاملا و برای هميشه پايان دهد، با دیده شک نگریسته اند. محدوديت «بانک اهداف اسرائيل در ايران» يوسی ملمن، مفسر امور اطلاعاتی و جاسوسی که در روزنامه اسرائيلی هاآرتص قلم می زند و در سال ۲۰۰۶ نيز کتاب «ابوالهول اتمی ايران» را منتشر کرده، می نويسد: «تحقيقات نشان داده است که محدوديت های عملياتی، تعداد اهدافی را که می تواند در خاک ايران مورد حمله اسرائيل قرار گيرد، به شدت کم می کند.» آقای ملمن که خود در گذشته با دستگاه های اطلاعاتی و جاسوسی همکاری داشته، در مقاله خود، تحقيقاتی را که در آوريل سال ۲۰۰۶ در مورد توانايی نيروی هوايی اسرائيل برای انجام حملات ضربتی به پايگاه های هسته ای ايران به عمل آمده بود، را مورد يادآوری قرار می دهد. وی می نويسد: «بر خلاف توانايی ايالات متحده که قادر به انجام حملاتی به شدت گسترده و نامحدود به تاسيسات هسته ای و ديگر هدف ها در خاک ايران است، بانک اهدافی که اسرائيل برای حمله در اختيار دارد، به شدت محدود است، و تنها بايد هدف های کاملا حياتی در زنجيره تاسيسات هسته ای ايران را برای يک حمله نظامی احتمالی تعيين کند.» يوسی ملمن يادآور می شود، دو کارشناس نظامی که تحقيق بهار ۲۰۰۶ را انجام دادند، تاکيد کرده بودند که نيروی هوايی اسرائيل می تواند از چند مدل پيشرفته جنگند ه های اف- ۱۵ که قادر به حمل و شليک بمب های پر قدرت هستند، و در مجموع از يکصد فروند جنگنده يا اندکی بيشتر، استفاده کند و جنگنده ها از سه مسير احتمالی برای رسيدن به اهداف بهره گيری کنند. اين روزنامه نگار اسرائيلی می افزايد: «هر يک از اين مسيرها، دشواری ها و موانع خاص خود را دارند و دادن چنين ماموريتی، خلبانان به شدت زبده می طلبد و رهبرانی که چنين تصميمی را اتخاذ می کنند، بايد از عهده مسووليت اين تصميم فوق العاده متهورانه و بی سابقه بر آيند.» يوسی ملمن می نويسد: «اين احتمال وجود دارد که رادارهای جمهوری اسلامی ايران جنگنده های اسرائيلی را هر چند که به شدت پيشرفته و تيز پرواز باشند، شناسايی کنند ولی اگر قادر به شناسايی نيز نباشند، مسير اين پروازهای احتمالی بر فراز اردن و عراق بايد با موافقت وهماهنگی کامل ايالات متحده صورت گيرد تا نيروی نظامی آمريکا، دالان هوايی پاک و لازم را برای جنگنده های اسرائيلی فراهم کنند.» وی می افزايد: «مسير ترکيه - سوريه نيز کم خطرتر از مسير اردن و عراق نيست ولی مسير سوم که استفاده از فضای پيرامونی دريای مديترانه و عربستان سعودی است، طولانی تر از دو مسير ديگر است و نيازهای خاص خود را می طلبد.» يوسی ملمن می نويسد: «کارشناسان نظامی غربی گفته اند که اسرائيل در صورت تصميم به حمله، زير دريايی های پيشرفته خود را نيز به کار خواهد گرفت که بنابر ارزيابی ها، از قدرت رسيدن به نزديکی آب های ايران بدون اينکه شناسايی شوند، برخوردارند ولی ايراد آنها در اين است که قادر به حمل شمار زيادی موشک های پر قدرت نيستند.» جلوگیری از پیشرفت برنامه اتمی ایران عاموس هرئل، کارشناس دیگر اسرائیلی نیز که با امور ایران از دیر باز آشنایی زیادی دارد، در شماره روز یکشنبه روزنامه هاآرتص مقاله ای منتشر کرده و می نویسد: «این واقعیت که نیروی هوایی اسرائیل خود را برای حمله به هدف های هسته ای جمهوری اسلامی ایران آماده می کند، امری نیست که تازگی داشته باشد و حتی شش ماه پیش، شبکه دوم تلویزیون اسرائیل اجازه یافت، گزارشی مشروح در این باره منتشر کند.» وی می افزاید: «اما این خبر که اکنون از سوی روزنامه معتبری مانند نیویورک تایمز منتشر می شود، و اسرائیل نیز در انتشار آن عمد دارد، با این هدف صورت می گیرد که ایالات متحده و بویژه کشورهای اروپائی و سایر قدرت ها خصوصا روسیه برای وادارکردن حاکمیت ایران به دست کشیدن از طرح های هسته ای فعالیت و جدیت بیشتری نشان دهند.» عاموس هرئل می نویسد: «در سفر اخیر جورج بوش به اسرائیل، مقام های دولت اورشلیم به هر تلاشی دست زدند تا او را متقاعد کنند که رژیم ایران چه خطراتی برای اسرائیل، منطقه و جهان دارد و مدارک زیادی در اختیار رییس جمهوری ایالات متحده قرار گرفت، اما این واقعیت که بوش به پایان دوران ریاست جمهوری خود می رسد و کنگره نیز به شدت در برابر او سر سختی نشان می دهد، بوش را برای دادن دستور به ارتش آمریکا برای حمله به ایران مردد کرده است.» ابن کارشناس اسرائیلی می افزاید: «برای اسرائیل لازم نیست که برنامه های هسته ای ایران را کاملا منهدم شده ببیند بلکه کفایت می کند که از پیشرفت بیشتر این طرح ها جلوگیری شود.» این مفسر، سخنان چند ماه پیش اهود اولمرت، نخست وزیر اسرائیل را که گفت، «ایران به قدرت هسته ای تبدیل نخواهد شد»، را سخنانی که در اجرای آن موانع زیادی وجود دارد، توصیف کرده است. فشار بر روسیه و چین رون بن ییشای، مفسر سرشناس روزنامه یدیعوت آخرونوت نیز در مقاله ای در شماره روز یکشنبه این روزنامه می نویسد: «...اسرائیل با موافقت با انتشار خبر آمادگی بیشتر نیروی هوایی خود برای حمله احتمالی به ایران، می خواهد بر روسیه و چین که خریداران عمده نفت هستند، و نیز بر اروپائیان فشار آورد و آنها را متقاعد کند که اگر تحریم های کاملا جدی علیه دولت ایران برقرار نکنند، ایران در یکی دو سال آینده به توان نظامی هسته ای دست خواهد یافت.» رون بن ییشای می نویسد: «نتیجه غیر خوشایند انتشار این خبرها غیر از افزایش چشمگیر بهای نفت و اثرات آن بر دنیا، می تواند این امر هم باشد که جمهوری اسلامی ایران شتابان سیستم های هر چه پیشرفته تر راداری از روسیه خریداری کند.» این مفسر اسرائیلی می افزاید: «ارزیابی این امر که انتشار خبر نیویورک تایمز چه اثر و نتیجه واقعی می تواند برای اسرائیل و آمریکا داشته باشد، و آیا اینکه موجب برقراری تحریم های دردناکتری علیه دولت ایران خواهد شد، دشوار است ولی کاملا این احتمال وجود دارد که انتشار خبرهایی از این دست، ما
نند بومرنگ به خود اسرائیل برگردد. زمان این امر را تعیین خواهد کرد.» مصطفی محمد نجار، وزير دفاع جمهوری اسلامی ايران در مصاحبه ای، «شبيه سازی نيروی هوايی اسرائيل برای حمله احتمالی به ايران» را عمليات روانی خواند. اين سخنان وزير دفاع ايران در حالی بيان می شود که روزنامه آمريکايی نيويورک تايمز روز جمعه خبر داد که بيش از يکصد فروند جنگنده اف- ۱۵ و اف- ۱۶ نيروی هوایی اسرائيل اخيرا رشته مانورهایی در فضای شرقی دريای مديترانه انجام داده اند و فاصله ۱۵۰۰ کيلومتری را درنورديده اند که دقيقا همان فاصله کشور اسرائيل تا تاسيسات هسته ای نطنز در ايران است. آقای محمد نجار به خبرگزاری فارس گفته است: «به نظر می رسد مجموعه ای از اقدامات هماهنگ عمليات روانی برای مرعوب سازی جمهوری اسلامی ايران در جريان است تا کشورمان را وادار کند از حقوق مسلم و مشروع خود چشم پوشی کند.» وی افزود: «ايران آغازگر هيچگونه تنش و درگيری نبوده و نخواهد بود ولی متجاوزان را به شدت تنبيه خواهد کرد.» مقام های اسرائيلی بارها گفته اند: در صورتی که ديپلماسی و تحريم ها، ايران را وادار به توقف غنی سازی نکند، گزينه نظامی بر روی ميز است. دو کشور ايران و اسرائيل بارها همديگر را به نابودی تهديد کرده اند. شائول موفاز، وزير ترابری اسرائيل، اخيرا اعلام کرد که حمله نظامی به ايران اجتناب ناپذير است چرا که تحريم ها نتوانسته است برنامه هسته ای ايران را متوقف کند. اسرائيل در سال ۱۹۸۱ راکتور اتمی عراق را بمباران کرد و در سپتامبر گذشته نیز ساختمانی را در سوريه، که گفته می شود مقر راکتور اتمی اين کشور بوده، منهدم کرد. سوريه اعلام کرد که اسرائيل ساختمان نيمه تمامی را بمباران کرده و اين کشور هيچ فعاليت پنهان اتمی نداشته است. برخی از صاحبنظران اسرائيلی نسبت به احتمال موفقيت کامل در انجام يک حمله از سوی هر عاملی که بتواند به راستی به برنامه های اتمی ايران کاملا و برای هميشه پايان دهد، با ديده شک نگريسته اند. آنها می گويند تاسيسات هسته ای ايران متعدد و با فاصله دور از يکديگر قرار دارند و بر خلاف آمريکا، اسرائيل قدرت نابود کردن همه آنها را ندارد.؟؟؟؟؟؟؟؟؟
No comments:
Post a Comment