دیدگاهی تازه نسبت به فعالیتهای زنان ایران

با دیدن بسیاری از برنامه های تلویزیونی و ماهواره ای که غالباَ خواهان برابری حقوق زن و مرد هستند و همگی آنها بدون اینکه به فکر ویژگیهای زن ایرانی باشند در داخل کشور صرفاَ به تشریح فوائد و آثار مثبت حجاب اسلامی و شیوه زندگی حضرت فاطمه(س) و نوع حجاب آن حضرت و اینکه با چه نوع حجابی میتوان بیشترین امنیت را برای زن ایجاد کرد و در این مورد حضرت رسول و ائمه معصومین چه فرموده اند و زنان کشور ما باید چنین باشند چون زنان صدر اسلام چنین بوده اند و چه ها و چه ها ... که باید زنان بکنند تا همانند آن زنان باشند . و در رسانه های ماهواره ای هم همه روزه به این بسنده میکنند که در داخل ایران چه محدودیتهائی برای زنان ایجاد شده و با پخش تصاویر درگیری زنان و نیروی انتظامی و صحبتهای مکرر و یکنواخت پیرامون چگونگی بلایایی که در راستای برخورد با نوع پوشش زنان بر سر آنان آمده است برنامه های تلویزیونی خود را پی میگیرند ( در بخش به اصطلاح اپوزیسیون ) گروهی دیگر به تشریح معنای حجاب میپردازند و با تماس با بخش ویژه ای از روحانیون داخل کشور این موضوع را مطرح میکنند که اصولاَ واژه حجاب ویژه زنان پیغمبر اسلام بوده و بس و با استفاده از لفاظی های ویژه ای بدون اینکه بینندگان عام از آن چیزی بفهمند در ابتدا با موضوع زنان برنامه شروع میشود و با تشریح برتریهای این جناح داخلی و شرح دزدیهای آن جناح و کم کاری دیگر گروه فلان گرا بحث با سلام و صلوات به هفته آینده موکول میشود .. اما با نگاهی به عملکرد فیلم سازان زن که خود را فمنیسم میدانند و فیلمهای خود را به طرح مشکلات زنان در جامعه امروز میپردازند ، به سادگی به گونه ای مشخص از زنان بر میخوریم درگیری زنان با مردان خشن و بی رحم !! و اما این زنان چه کاره هستند ؟؟ به سادگی در میابید که این زنان یا در حال طلاق هستند یا بیوه و بعد هم مادرانی ستم کش که کل عمر خود را به کلفتی و بزرگ کردن بچه یتیم سر کرده اند . در بخش روبرو مردان سینما گر در عرصه سینمای یکنواخت و بی موضوع فارسی و تلویزیون که سفارشی ساز هم هست ، باز به دسته دیگری از زنان بر میخورید زنان خیابانی و تن فروش ( در بخش منفی ) یا زنانی که خود و زندگیشان را وقف مردشان کرده اند و به اصطلاح عامیانه بوی مطبخ و وایتکس میدهند . در تلویزیون که بدون اینکه عوامل اجتماعی سیاسی پدیده تن فروشی را توضیح دهد به تشریح ایمان برای جلو گیری از هر گونه معضلات اجتماعی میپردازد و دولت اسلامی را از هر گونه گناه و تقصیری تبرئه میکند و اینگونه زنان را زنانی بی ادب عیاش و بی دین معرفی میکند . در آن سوی شبکه های ماهواره ای هم بانگ بر میآورند که وای و وای .... اما هدف از این موضوع طرح شکل برنامه های شبکه های مختلف داخلی و خارجی نبود !! هدف این بود که با طرح چند سوال از بانیانی که داعیه راهبری به اصطلاح جنبش زنان را دارند به این نکته برسیم که آیا با چهره ای که از زنان در کشور وجود دارد ! آیا اصلاَ میتوان به دنبال چنین طرح هائی بود؟ آیا نباید بدنبال بینش جدید نسبت به زنان ایران بود؟ با کمی بیطرفی میتوان به این تنیجه رسید که چگونه زنی که کتاب نمیخواند بدنبال تکمیل تحصیلات خود نیست هیچ سایتی را نمیبیند و در هیچ تجمعی شرکت نمی کند و تنها به فرمایشات سیمای محترم جمهوری اسلامی توجه دارد و با همسرش که به سینما میرود(حتی فیلمهایی که توسط زنان ساخته شده ) پس از اتمام فیلم همسرش با تمسخر به او توصیه میکند که از فردا باید اله کنی و بله کنی؟!! آیا میتواند به دنبال حقوق خود باشد ؟ چه رسد به حقوق برابر؟!!!آیا امضای او در میتینگها و کمپینها ارزشی دارد؟ آیا وقت آن نرسیده که ابتدا نگرش خود را نسبت به زن تغییر دهیم؟؟ ابتدا باید زنان را صرفاَ به مطالعه تشویق کرد و صاحبان رسانه مخصوصاَ آنهایی که ادعای چنین کاری را دارند و اصولاَ دستشان باز تر است با تشریح زندگی زنان موفق که در کنا مادر بودن و شوهر داری به مدارج بالای علمی رسیده اند و یا زنانی که در فعالیتهای صنعتی یا تجاری موفق بوده ان حتی شوهرانشان پس از موفقیت بیشتر آنها برای رسیدن به درجات بالا نه تنها جلوی آنها را نگرفته اند بلکه آنها را تشویق هم کرده اند و اصولاَ شو هران یا پدران عاملی برای موفقیت آنان بوده اند در تاریخ معاصر بسیار از این نمونه ها هست ؟؟ حتی همیشه این نکته از تاریخ اسلام زیاد مورد بحث قرار نگرفته که حضرت خدیجه همسر پیغمبر اسلام که تاجر موفقی بود ، موفقیتش در تجارت چقدر به حضرت رسول کمک کرد؟؟ یا وقت آن نشده که سینما گران به اصطلاح فمنیسم از موفقیت زنان در کنار مردان فیلم یا سریال تلویزیونی بسازند تا در دیدگاه بعضی از مردان متعصب بی مطالعه یا کم مطالعه تغییری بوجود بیاورند که اگر زنانشان در فعالیتهای اجتماعی یا سیاسی شرکت کنند به فکر جدائی از آنان نمی افتند یا به گفته برخی هوایی نمیشوند ؟ و وقت آن شده است که زنان به کمک مردان بیایند و با این وضعیت نا بسامان اقتصادی به آنها کمک کنند ؟ تا هم آنها بیشتر در وضعیت اقتصادی و اجتماعی سهیم بشوند و هم بسیاری از نزاعهای یومیه آنان در منزل خاتمه پیدا کند ؟!! و بهتر نیست دست اند کاران رسانه های آزاد و مستقل بگویند که بسیاری از این موفقیتها در همین دوره بعد از انقلاب و با همین پوشش اجباری صورت گرفته ؟! و نباید صرفاَ با طرح نوع پوشش از دیگر مسائل اساسی غافل شد و باید بدنبال تغیر دیدگاهمان باشیم ؟ آیا نباید ابتدا زنان بتوانند با توازن فعالیتهای خود ، با مطالعه و تکمیل تحصیلات خود (زنان خانه دار) و شرکت در فعالیتهای اجتماعی و سیاسی جامعه خود و ایجاد حس اهمیت وضعیت اجتماعی و اقتصادی و... در خود بتوانند با برابر کردن قوای مبارزه بدنبال برابری حقوق خود با مردان باشند ؟؟ آیا زمانی که در جامعه ما زنانی پویا آگاه به اخبار و پیشرفت در سایر نقاط جهان و همیشه فعال در عرصه های فعالیتهای اقتصادی ، سیاسی ، ورزشی و اجتماعی در کنار مردان خود و حتی عاملی موثر در پیشرفت شوهران خود در یک جامعه و از همه مهم تر گسترش این فرهنگ توسط اصحاب رسانه اعم از نوشتاری یا دیداری شنیداری و... میتوانند حاکمان جامعه بگویند که زنان نیمی از مردان حقوق میبرند ؟ آیا خود به خود مردان در کنار زنانشان بدنبال حقوقی برابر برای آنها نخواهند بود ؟؟؟ نوشته شده توسط حسین رستمی