!!!!تورم به محله آقای رئیس جمهور هم رسیده فکر کنم؟؟

داشتم گزارشي از نطق آقاي احمدي نژاد در قم را مي خواندم. ديدم از دو حال خارج نيست. يا راست مي گويد ويا اين ‏که دارد براي ماست مالي کردن عدم توفيق برنامه هاي اقتصادي دولت خويش، عذر و بهانه مي تراشد و در نتيجه، ‏راست نمي گويد. ‏ و بعد ديدم هر کدام از اين دو احتمال که راست باشد، واي برجمهوري اسلامي که دارد يواش يواش سي ساله مي شود و ‏تازه رسيده است به اين جا! که اگر رئيس جمهورش به اين روشني دروغ بگويد که بد است و اگر راست گفته باشد، که ‏احتمالش بيشتر است، که صد مرتبه بدتر. با تصويري که رئيس جمهور ازاقتصاد به دست مي دهد، به نظر من، اين ‏اقتصاد نه اسلامي است و نه دولتي يا خصوصي. آقايان دستتان درد نکند، يک اقتصاد مافيائي تمام عيار براي ايران ‏درست کرده ايد!‏ مثل اغلب نطق هايش آقاي رئيس جمهور از خيلي چيزها سخن مي گويد که از اغلب شان مي گذرم و در وجه عمده فقط ‏مي پردازم به آن چه که در باره عدم توفيق خويش در رسيدن به عدالت مي گويد. قبل از آن ولي اشاره کنم به "ماموريت ‏دوگانه اي" که براي ايران مي شمارد – "ساختن ايران" و "ماموريت دوم" هم "اصلاح وضعيت جهان" است. به اشاره ‏مي گذرم که اين ضرب المثل قديمي مان هنوز درست است که "سنگ بزرگ علامت نزدن" است، يعني با توجه به آنچه ‏که خود از عدم توفيق دولت خود مي گويد، افزودن اين ماموريت دوم نمي تواند و نبايد جدي گرفته شود. و پاسخ من هم ‏اين است که آقاي رئيس جمهور، اگر شما بند زن خوبي هستيد، اول آن قوري شکسته خودتان را بند بزنيد.‏ ‏ و اما گفته ها يا ناگفته هاي رئيس جمهور دراين سخن راني، شامل 5 يا 6 عامل است که "عدالت را مخدوش مي کند" و ‏‏"ريشه تبعيض ها و فاصله هاي طبقاتي هستند". فعلا به اين نمي پردازم که اين گونه علت يابي کردن رئيس جمهور ‏درست نيست يعني حتي اگر اين عوامل هم برطرف شود، جامعه هم چنان طبقاتي باقي مي ماند ولي جالب است که ‏رئيس جمهور از "مجوزها و انحصارات" سخن مي گويد که کساني مي رفتند و هنوز مي روند و "امتيازات ويژه‌اي ‏مي‌گرفتندو مي گيرند و با آن امتيازات، ثروت بادآورده مي‌اندوزند". به گمان من با سي ساله شدن جمهوري اسلامي، ‏حتي اعتراف به اين ناهنجاري اندکي خجالت آور است. خوب جناب، نگذاريد امتياز ويژه بگيريد و ثروت بادآورده ‏بيندوزند! از آن گذشته، مگر مقام رهبري ازدولت شما حمايت نمي کند! مگر شوراي نگهبان با شما نيست! مگر مجلس ‏هم به صورت يک مجمع "حرافان حرفه اي" در دفاع از دولت شما در نيامده است، پس چگونه است که هنوز اين ‏جريانات وجود دارند و به قول شما "ثروت بادآورده" مي اندوزند؟‏ عامل دوم در سخن راني رئيس جمهور گمرکات است که به قول احمدي نژاد اعضاي باندها "آن چيزي را كه خودشان ‏مي‌خواهند به تصويب مي‌رسانند". اين "باندها" افراد عادي مثل من و شما نمي توانند باشند. خوب، آقاي رئيس جمهور ‏اين باندها کيان اند؟ چرا شفاف تر و بدون ابهام سخن نمي گوئيد؟ و بعد مثال جالبي مي زند از واردات و قاچاق ‏سيگاربه ايران و مي گويد که دست و بال ايشان براي مقابله با اين باند بسته است چون اگر تعرفه بر سيگار ببندد، قاچاق ‏مي کنند و اگرتعرفه نبندد که واردات سيگار زياد مي شود. و بعد اشاره مي کند به رهاسازي واردات سيگاربه ايران و ‏اين داستان دلکش را مي گويد که "هر كس مي‌خواهد طبق مقررات و ضوابط بهداشتي و عوارض گمركي سيگار وارد ‏كند". برسر اين حرف خنده دار ايشان در باره "ضوابط بهداشتي" هم معطل نمي شوم- واردات سيگار که ضوابط ‏بهداشتي ندارد- ولي جالب است که "آدم به ظاهر سالمي" آمده و مي خواهد با اين ضوابط سيگار وارد کند. ‏ و بعد به گونه اي ادامه مي دهد که معلوم است خودش جزئيات را هم مي داند که "آقايي كه هنوز هم در يكي از مراكز ‏است" رسما از اين متقاضيان واردات سيگار باج مي خواهد، آنهم نه صد و دويست تومان، بلکه "پنج ميليارد دلار" که ‏به حساب ارزش دلار دربازار امروز تهران مي شود، 4550 ميلياردتومان و بعد روشن مي شود که همين "آقا" گفته ‏است که "نخير، نمي‌شود. تا تو اين پول را ندهي، امكان ندارد بتواني سيگار وارد كني.اين فرد هم نپرداخته است" و بعد ‏روشن مي شود که همين فرد حتي رئيس دخانيات را هم تهديد کرده است. همه اين ها به يک سو، پرسش من از آقاي ‏رئيس جمهور اين است که درجامعه اي که مي توان فعال دانشجوئي و فعال زنان و فعال کارگري را با هيچ دليل و ‏مدرکي به زندان انداخت و شکنجه کرد، آن وقت، جالب است که اين گونه قانون شکني و مافيا بازي علني که به اطلاع ‏رئيس قوه مجريه هم رسيده است، به اين راحتي زير سبيلي رد مي شود! آقاي رئيس جمهور، چرا از مقامان مسئول ‏نخواستيد تا دستور جلب اين "آقا" را صادر نمايند!‏ ‏ و بعد آقاي رئيس جمهور، مخاطبان را خاطر جمع مي کند که "مشخصات اين فرد را گفتم متوجه مي‌شويد. ببينيد صدا ‏فردا از كجا در مي آيد، همان جاست". يعني مسئله اي به اين اهميت، براي مردم و براي کشور، تنها به صورت يک ‏معماي مسخره در مي آيد که صبر کنيد ببينيد کي فردا سروصدا مي کند، بعد خودتان مي توانيد، بيست سئوالي کنيد تا ‏متوجه بشويد که منظور ايشان کي بوده است! خوب مرد حسابي، بدون پرده پوشي مي گويم اگر ريگي به کفش نداريد يا ‏اين نکات را به اين صورت مطرح نکنيد يا حرفتان را درست و بدون ابهام بزنيد. دروضعيتي که براقتصاد ايران حاکم ‏است، باور کنيد، جائي براي طرح معما ديگر وجود ندارد. باور کنيد اگرقرار باشد که اوضاع به همين صورت کنوني ‏اش ادامه يابد، دير نيست وضعيتي پيش بيايد که نه از تاک نشاني بماند و نه از تاک نشان! يادتان باشد تا بعد نگوئيد نمي ‏دانستم!‏ اشاره مي کند به کامپيوتري کردن نظام مالياتي که با کارشکني اتفاق نيفتاد و سپس مي رسد به "ثبت اسناد" که آنجا هم ‏ظاهرا "باند بازي" است و بعد، از محاوره اش با وزير اقتصاد سخن مي گويد که دو کارخانه مشابه که "يك چيز توليد ‏مي‌كنند و به يك اندازه توليد خود را فروخته‌اند، اما يكي ‪ ۳۰۰‬‏‎ ‎ميليون تومان ماليات داده اما كارخانه ديگر ‪ ۳‬ميليون ‏تومان هم ماليات نداده است كه اين نشان مي دهد نظام مالياتي فعلي عامل سوء استفاده ا ست". خوب اگر اين گونه است ‏چرا دولت در اين باره کاري نمي کند!‏ ‏ و سپس مي رسد به اين جا و يقه "بانکها" را مي گيرد که آنها هم عامل "بي عدالتي" هستند. و به خصوص با توجه به ‏برنامه هاي گسترده خصوصي سازي بانک ها حرفهاي "خطرناکي" مي زند. يعني اگر ديدگاه دولت اين است "بانك بعد ‏از اينكه منابع را جمع كرد مختار است كه به چه كسي پول بدهد و به چه كسي ندهد و اين يك تبعيض است"، پس بايد از ‏هم اکنون فاتحه خصوصي سازي بانکها را خواند. چون سرمايه دار بخش خصوصي بايد مغز خر خورده باشد که دراين ‏شرايط بخواهد اين بانکها را بخرد. دولت فخيمه که مدتي پيشتر بدون توجه به ميزان تورم، نرخ بهره را دستوري کرده ‏بود، الان هم که رئيس جمهور از مقررات ديگر، راجع به اين که به کي بايد اعتبار دادو به کي نبايد داد سخن مي گويد- ‏يا به سخن ديگر، اين هم که بايد از سوي دولت تعيين شود، در آن صورت، پس برسر اين داستان هاي جذابي که دوستان ‏مدافع خصوصي سازي درايران مي گويند چه خواهد آمد؟ ‏ و در همين راستا، گراني مسکن را به گردن اين بانکها انداخت و از "افرادخاص" سخن گفت که وجوه کلاني گرفتند و ‏در معاملات زمين به کار انداختندتا به قول ايشان "خون مردم را بدوشند". و جالب اين که از مردم عذرخواهي هم مي ‏کند که "با عرض تاسف در سال گذشته برخي از دستگاهها وظيفه خود را به درستي انجام ندادند و آن باند فاسد توانست ‏كار خود را انجام دهد". و درهمين راستا مي رسد به "توطئه گران" داخلي و به "بورس بازي" اشاره مي کند که "100 ‏ميلياردتومان" وام گرفته بود براي خريد وفروش مسکن و بالاخره اشاره مي کند به مشکلات موجود اقتصادي، روشن ‏است که قصدش نه افشا گري بلکه به واقع و به گمان من، مسئوليت گريزي است.‏ يعني اگرقرار باشد که به قول آقاي احمدي نژاد "عده‌اي با همراهي دشمن و با فتنه سازي و كارشكني مي‌خواستند دولت ‏برخاسته از راي شما را به زمين بزنند" پس ديگر گناه دولت ايشان چيست که هم سازمان مديريت را منحل کرد و هم ‏اين که شوراي پول و اعتبار را که با کاهش دستوري نرخ بهره مخالفت کرده بود و هم هنوز انگار اعتقاد دارد که ‏‏"اقتصاد مال خر است". و بدون اين که صغري و کبري بحث اش درست باشد، "توطئه گران" داخلي را متهم مي کند ‏که مي خواستند "يك تورم ‪ ۷۰تا ‪ ۸۰درصدي را ايجاد مي‌كنند" و بعد از خود ودولتش متشکر مي شود که اجازه ندادند ‏چنين بشود. حالا اين ارقام از کجا مي آيد، خبر ندارم. به اين ترتيب، روشن مي شود که نه فقط نمي توان به برنامه هاي ‏اقتصادي دولت ايشان به عنوان معضل اصلي پرداخت بلکه ايشان به واقع، چيزکي هم طلبکار شده اند. اندکي "شهيد ‏نمائي" مي کند که هنوز گزارش تلويزيوني نداده، شروع کرده اند به "اتتقاد"، ولي نکته اين است که رئوس اساسي اين ‏‏"تحول بزرگ" را به دست داده بود. از "دشمنان" داخلي حرف مي زند که به قول رئيس جمهور "در جلسه‌اي نشستند و ‏گفتند كه "فلاني را زمين خواهيم زد. او هركاري كند دو جا دست ما است، يك نفت و ديگري بانكها." شما مي‌شناسيد كه ‏منظور من چه كساني است". من نمي دانم اگر "نفت" در دست باندهاي مافيائي باشد، از اقتصاد تنبل ايران ديگر چه ‏باقي مي ماند!‏ درپيوند با مشکل مسکن، پاي وزارت اطلاعات هم به ميان مي آيد و قرار است دنبال ماجرا را بگيرد و رئيس جمهور ‏ادامه مي دهد که "وزير اطلاعات گزارش داد برخي بانكها بيش از يك هزار و ‪۵۰۰‬ميليارد تومان پول را به افراد خاص ‏داده اند، وقتي خواستيم با اين موضوع برخورد كنيم، دست‌هاي فراواني وارد كار شد و به رغم اينكه دولت، بانك ‏مركزي را موظف كرد كه بر قانون اعطاي وامها نظارت كند، برخي عوامل مقاومت كردند". من که واقعا نمي دانم د ‏راين باره چه بگويم! ‏ ولي وقتي شيطان مي رود زير جلدم، به نظرم مي آيد که داستان نبايد به اين سادگي که آقاي رئيس جمهور مي فرمايند ‏باشد. يعني مي خواهم به اين نکته اشاره کنم و بگذرم که نمي دانم چرا ياد فيلم "پدرخوانده" افتادم که اگر دعوائي باشد، ‏به راستي دعوا بر سرغنائم است! يعني مي خواهم اين را گفته باشم که به گمان من، شيوه برخورد آقاي رئيس جمهور به ‏‏"مافياي اقتصادي" درايران، بيشتر حالت "سهم خواهي" دارد نه مبارزه جدي و اصولي با مافيا بازي. دليل من هم اين ‏است که در دو سال ونيم گذشته، بارها اتفاق افتاده است که رئيس جمهور در موارد متعدد، بدون اين که شفاف سخني ‏گفته باشد، همين مسايل را باز گو کرده است و بعيد نيست که علت دست به عصا سخن گفتن ايشان هم احتمالا اين باشد ‏که واهمه دارند اگر مبارزه به واقع جدي شود، در آن صورت باندهاي ديگر هم دست به "افشاگري" بزنند.