اخبار کوی دانشگاه،، و خواب وزیر آموزش و پرورش؟!!؟

حمله نیروهای ضد شورش به دانشجویان کوی دانشگاه

در حالی که یک شنبه شب تجمع اعتراض آمیز دانشجویان برای سومین شب پیاپی در محوطه کوی دانشگاه تهران ادامه یافت، نیروهای ضدشورش با ورود به محوطه کوی، با دانشجویان درگیر شدند. منابع دانشجویی خبر داده اند که شامگاه یکشنبه، ۷ بهمن، حدود ۵۰۰ نفر از دانشجویان ساکن کوی دانشگاه تهران با تجمع در محوطه کوی نسبت به برآورده نشدن مطالبات صنفی شان اعتراض کردند. پیمان عارف، فعال دانشجویی، در گفت و گو ضمن تایید تجمع بیش از ۵۰۰ دانشجو در محوطه کوی گفت: «از ساعت نه و بیست دقیقه نیروهای ضدشورش از در جنب دانشکده فنی وارد محوطه کوی دانشگاه شدند.» همچنین خبرنامه امیرکبیر گزارش داده است بیش از ۷۰ نفر از نیروهای ضدشورش، که به همراه مأموران لباس شخصی در خیابان امیرآباد مستقر شده بودند، در پاسخ به شعارهای دانشجویان علیه نیروی انتظامی، دانشجویان را «هو» می کردند و در خیابان مقابل خوابگاه دانشجویان رژه می رفتند. بر اساس گزارش های دریافتی، با شکسته شدن یکی از درهای دانشکده فنی، مأموران امنیتی با حمله به طرف دانشجویان، آنها را تا محوطه داخلی کوی تعقیب کردند و دانشجویان تجمع کننده را مورد ضرب و جرح قرار دادند. پیمان عارف گفت که در حمله نیروهای امنیتی به داخل محوطه کوی تعدادی از تجمع کنندگان مجروح، و تعدادی از دانشجویان نیز بازداشت شدند. پس از دقایقی، نیروهای ضدشورش از محوطه کوی دانشگاه خارج شدند و به خیابان بازگشتند. دانشجویان نیز با انتقال مجروحان به نمازخانه کوی، همچنان به تجمع و شعار دادن در محوطه کوی ادامه دادند. جمعیت دانشجویان در ساعت ۱۰ شب به بیش از ۱۰۰۰ نفر رسیده بود و دانشجویان شعارهای تند سیاسی علیه مسئولان نظام جمهوری اسلامی سر می دادند. خبرنامه امیرکبیر همچنین گزارش کرده است دانشجویان از داخل کوی و پشت بام ساختمان خوابگاه های کوی به سوی نیروهای مهاجم سنگ پرتاب کردند و گارد ضدشورش را وادار کردند پس از دفاع با سپرهای خود در برابر سنگ ها، عقب نشینی کنند. از مجروح شدن چند مأمور نیروی انتظامی، و انتقال آنها با آمبولانس، نیز گزارش هایی دریافت شده است. پس از خروج مأموران از محوطه کوی، چند درگیری پراکنده دیگر نیز روی داد که نیروهای انتظامی با حمله به سوی دانشجویان آنها را متفرق کردند. تجمع دانشجویان تا دقایقی مانده به نیمه شب ادامه داشت.

ورود نیروهای نظامی به محوطه های دانشگاهی؛ قانونی یا غیرقانونی؟

فرید هاشمی، فعال دانشجویی دانشگاه تهران، به خبرنامه امیرکبیر گفته است: «خشونت شب گذشته ابتدا از سوی نیروهای پلیس آغاز شد.» آقای هاشمی با اشاره به اینکه تنها راه ورود نیروهای پلیس به دانشگاه و کوی، اجازه هیئت امنای دانشگاه و دفتر رییس دانشگاه است، گفت: «هنوز مشخص نیست که نیروهای پلیس چگونه مجوز ورود به کوی را کسب کرده اند و به ضرب و شتم دانشجویانی پرداخته اند که خواسته های کاملا صنفی داشته اند.» پس از حادثه ۱۸ تیر سال ۱۳۷۸، شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ورود نیروهای انتظامی را به محوطه های دانشگاهی ممنوع کرد. تجمع اعتراضی دانشجویان ساکن کوی دانشگاه تهران از روز جمعه، پنجم بهمن، و در واکنش به کیفیت پایین غذا و مسکلات رفاهی، آغاز شد. مهدی قمصری، معاون دانشجویی دانشگاه تهران، در گفت و گو با خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، اعلام کرده است ريیس دانشگاه تهران با تعیین نماینده ای، خواستار بررسی و گزارش مشكلات رفاهی دانشجويان كوی دانشگاه طی یک هفته شده است. به گزارش ایسنا، آقای قمصری همچنین با اشاره به انتخابات شورای صنفی كوی دانشگاه، گفت: «با دستور رياست دانشگاه، قرار است صلاحيت انتخابات شورای صنفی كوی تاييد و احكام افراد انتخاب شده صادر شود.» وی همچنين گفته است جهت افزايش كيفت غذای كوی «پيمان‌كار غذا بزودی تغيير می كند.»

برنامه های دولت برای ترویج ادبیات دینی در آموزش و پرورش

مقامات وزارت آموزش و پرورش از ادامه برنامه هایی خبر می دهند که از آنها «رویکرد تبعيض آميز» برداشت می شود. در حالی که سرپرست اين وزارتخانه و وزير احتمالی اين وزارتخانه «جداسازی کتاب های درسی دانش آموزان دختر و پسر» را يکی از برنامه های خود اعلام کرده است، اقدامات مشابه ديگری از جمله «اعطای نشان سيادت» نيز به گفته ساير مديران اين وزارتخانه به اجرا در آمده است.
تبعيض جنسی و نژادی؟ طی روزهای اخير اظهارات سرپرست وزارت آموزش و پرورش در خصوص جداسازی کتب درسی دانش آموزان دختر و پسر بازتاب های گسترده ای در رسانه ها داشت اما اين وزارتخانه برنامه های دیگری را در دست اجرا دارد که از سوی صاحبنظران، «تبعيض آميز» توصیف شده است. اعلام جداسازی کتب درسی دانش آموزان دختر و پسر و تدوين آن براساس ويژگی های جنسيتی و نژادی از سوی عليرضا علی احمدی در همايش برنامه درسی ملی صورت گرفت. وی در اين همايش طی سخنانی گفت: «در تدوين برنامه درسی علاوه بر ويژگي های جنسيتی، ويژگي های قومی و نژادی و جغرافيايی نيز بايد لحاظ شود.» آقای علی احمدی که سخنانش از سوی خبرگزاري های رسمی انتشار يافت، گفت: «اين واضح است که کتاب های درسی بايد متناسب با نيازها و ويژگي های دانش آموزان، آينده زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی آنها، نيازهای روحی، روانی و عقلانی آنها تنظيم شود.» وی با اشاره به آن چه «نيازهای متفاوت روحی، روانی و جسمی دختران و پسران در شرايط سنی مشابه» ناميده گفته است:«ضرورت دارد در برنامه درسی ملی و به تبع آن کتاب های درسی به اين نيازها پاسخ گويد.» سرپرست وزارت آموزش و پرورش در عين حال اظهار داشت: «هدف هيچ کدام از اين تغيير و تحولات ايجاد ممنوعيت و محدوديت برای خانم ها نخواهد بود.» وی برنامه جداسازی کتب درسی را فراتر از جداسازی جنسيتی عنوان کرد و اعلام کرد: «در تدوين برنامه درسی علاوه بر ويژگي های جنسيتی، ويژگي های قومی و نژادی و جغرافيايی نيز بايد لحاظ شود.» علی احمدی با اين استدلال که يک نوجوان عشاير و يک نوجوان شهری تفاوت هايی دارند، اضافه کرد که «کتاب درسی بايد به نوجوان عشايری حماسه و رشادت و به نوجوان شهری قوانين را بيش از ساير موارد آموزش دهد.» «توجه به مبانی ارزشی و اعتقادی در کتاب های درسی» از ديگر مواردی است که سرپرست وزارت آموزش و پرورش خواستار اعمال آن در کتب درسی شده است. وی همچنين تدوين کنندگان کتاب های درسی را از تحقيق و پژوهش در فلسفه آموزش و پرورش برحذر داشته و گفته است: «تحقيق و پژوهش در فلسفه تعليم و تربيت کار مولفان نيست و ايشان بايد با اشاره به سند و برنامه درسی ملی محتوای کتابها را تنظيم کنند.» «جداسازی جنسيتی» در مدارس ايران از اولين سال های پس از انقلاب تاکنون طی چند مرحله به اجرا در آمده است. در اولين مرحله از سال ۱۳۵۹ مدارس مختلط برچيده شد و مدارس در کليه سطوح به مدارس دخترانه و پسرانه تقسيم شدند. پس از آن در اوايل دهه ۶۰ حضور معلمان و دبيران زن در مدارس راهنمايی و دبيرستان ممنوع و در سطح دبيرستان نيز دچار محدوديت شد . «حذف دبيران مرد از مدارس دخترانه» نيز پس از بيش از دو دهه با روی کار آمدن دولت محمود احمدی نژاد بار ديگر در دستور قرار گرفت و طی سال های ۸۵ و ۸۶ محمود فرشيدی با صدور بخشنامه هايی به کليه ادارات و سازمان های آموزش و پرورش شهرها و استان های کشور دستور ممنوعيت ورود معلمان مرد به مدارس دخترانه را صادر کرد؛ اما به گفته مديران ميانی وزارت آموزش و پرورش، اين بخشنامه ها به دليل محدوديت در نيروی انسانی به صورت کامل به اجرا در نيامد .

«تثبیت جایگاه رفیع امامت در بین دانش آموزان»

«جداسازی جنسيتی» اما تنها برنامه ای نيست که دولت قصد اجرای آن را در مدارس دارد. طی چند هفته اخير مديران ارشد وزارت آموزش و پرورش از برنامه های مشابه ديگری نيز خبر دادند؛«اعطای نشان سيادت» و «ستاره دار کردن مدارس» دو مورد از اين طرح های مشابه هستند. «نشان سيادت» نشانی است که از سوی تشکلی به نام «انصار المهدی» از تشکل های وابسته به معاونت پرورشی اين وزارتخانه در هفته های اخير به اجرا در آمد. ساعد رمضانعلی، يکی از مجريان اين طرح در اوايل دی ماه امسال به خبرگزاری جمهوری اسلامی، ايرنا، گفت: اين نشان به دانش آموزانی اعطا می شود که خانواده آنان در شمار«سادات» هستند. وی در عين حال گفت: هدف از اجرای چنين طرحی «در تثبيت جايگاه رفيع امامت و ولايت در بين دانش آموزان» است. «اسلامی کردن مدارس و مراکز آموزشی» عنوان کلی بهانه ای است که وزارت آموزش و پرورش در دوره رياست جمهوری آقای احمدی نژاد تبعيض های جنسيتی و نژادی را تحت پوشش آن به اجرا در آورده است. محمود فرشيدی وزير برکنار شده و علی رضا علی احمدی، سرپرست فعلی اين وزارتخانه هر دو تاکيد کرده اند که اين برنامه ها را«مطابق با تاکيد رهبر جمهوری اسلامی» اجرا می کنند. با اين حال ناظران در ايران می گويند که اين اقدامات تحت نظارت برخی از روحانيان تندرو اجرا می شود. احيای معاونت پرورشی که در سال ۸۰ منحل اعلام شده بود نيز از جمله برنامه های اسلامی کردن مدارس به شمار می رود که پس از گرفتن مصوبه ای از مجلس شورای اسلامی در هفتم تير ۸۵ آغاز شد. محمد باقر پيش نمازی، معاون پرورشی وزارت آموزش و پرورش روز شنبه، ششم بهمن ماه، خبر داد که برای احيای اين معاونت از مهر ماه سال جاری تاکنون ۲۳ هزار مربی پرورشی به مدارس وارد شده اند. وی پنج هزار نفر از اين افراد را استخدام های جديد و ۱۸ هزار نفر ديگر را «نيروی پرورشی علاقه مند به اين حوزه » ناميده اما نگفته که اين تعداد داوطلب از سوی چه نهادی در اختيار وزارت آموزش و پرورش قرار گرفته و يا دوره های آموزشی را در کجا گذرانده اند. اين اقدام در حالی صورت می گيرد که اين وزارتخانه از تعيين تکليف بيش از ۵۲ هزار معلم حق التدريس به دليل کمبود بودجه خوداری کرده است. برخی از منتقدان وزارت آموزش و پرورش و از جمله کاظم اکرمی، وزير اسبق آموزش و پرورش اخيرا به مقامات وزارت آموزش و پرورش در مورد استفاده ابزاری و سياسی از اين وزارتخانه هشدار داده اند اما مقامات اين وزارتخانه می گويند که آنان در حال انجام ترويج تربيت دينی هستند. علی رضا علی احمدی، سرپرست اين وزارتخانه که در انتخابات ريات جمهوری سال ۸۴ مدير برنامه ريزی ستاد انتخاباتی محمود احمدی نژاد بود، گسترش تربيت دينی را هدف اصلی آموزش و پرورش اعلام کرده است. وی در عين حال تاکيد کرده است: «اموری مانند اداره شبانه روزي ها، ساخت فضاهای آموزشی، توزيع شير، البسه و نوشت افزار، اداره آموزشکده های فنی و مديريت آموزش استثنايی و تربيت بدنی از وظايفی است که توسط دستگاه های ديگر نيز قابل توليد است اما به واسطه انجام آن در آموزش و پرورش، برخی کارهای اساسی مانند توسعه فناوری، پژوهش، مهارت های مختلف زندگی و تفکر خلاق بر زمين مانده است
با سپاس از کلیه یاران گرانمایه که از این تارنما دیدن میکنند و این تارنما را به دیگران معرفی میکنند تهیه و تنظیم حسین رستمی